Elektra needed some time to herself. There was just so much on her mind at this point. She found an empty seat and pulled out a letter from her uncle Christopher in her bag. On the envelope read "Elektra." in Greek characters and she quickly opened the letter and began reading softly to herself.

Elektra,
Γεια σου μικρέ. Πώς είναι το γουρούνι των κονδυλωμάτων που σας φροντίζει; Όλοι είναι εδώ λείπει σαν τρελός. Ελπίδα κανείς δεν σου δίνει κανένα πρόβλημα. Ο πατέρας σου χάνει πολλά. Ελπίζει κάνατε την ομάδα Κουίντιτς, αλλά ανάμεσα σε εσάς και εμένα ... Κουίντιτς και φέρουν απλά δεν αναμειγνύεται μαζί μου. Ακούστε Είμαι δεν πρόκειται να απορροφούν πολύ από το χρόνο σας, αλλά θέλω να ξέρεις κάτι εντάξει; Πιθανότατα πρόκειται να φωνάζεις εμένα για να σας πω, αλλά ... I. .. εγώ κάπως πήρε σε ένα ατύχημα δύο μήνες πριν με unlce Αλεξ σας. Είμαστε εντάξει τώρα, αλλά γι 'αυτό κάπως πήρε πολύ χρόνο για εμάς να σας γράψω. Δεν θέλαμε να ανησυχείτε για τίποτα και να έχουν το μυαλό σας σε μια ελαφριά ομίχλη, αλλά είμαι θα σας ενημερώνει τώρα ότι είμαστε εντάξει και ότι δεν έχετε τίποτα να ανησυχεί. Ελα μικρέ δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από μένα ότι εύκολα. Είστε πιθανώς ξηλώνοντας τώρα, αλλά δεν είναι εντάξει; Υπόσχομαι ότι θα είναι εδώ όταν γυρίσεις από Χόγκουαρτς. Αγαπώ και λείπεις γλυκιά μου.
Από,
Θείος Christopher

Elektra sighs and folds the note up and she quickly wipes her eyes and shakes her head. "Great...just great." She huffed and put the note away and took out a notebook and began to write a note back to her family.